醉红妆（中吕调）

醉红妆（中吕调）原文：

海东一片晕红霞，三岛齐开烂熳花。秀出紫芝延寿算，逍遥自在乐仙家。贫道乃东华上仙是也。自从无始以来，一心好道，修炼三田，种出黄芽至宝，七返九还，以成大罗神仙，掌判东华妙严之天。为因瑶池会上，金童玉女有思凡之心，罚往下方投胎脱化。金童者，在下方潮州张家，托生男子身，深通儒教，作一秀士。玉女于东海龙神处，生为女子。待他两个偿了宿债，贫道然后点化他，还归正道。金童玉女意投机，才子佳人世罕稀。直待相逢酬宿债，还归正道赴瑶池。释门大道要参修，开阐宗源老比丘。门外不知东海近，只言仙境本清幽。贫僧乃石佛寺法云长老是也。此寺古刹近于东海岸边，常有龙王水卒，不时来此游玩。行者，出门前觑看，若有客来时，报复我家知道。理会得。小生潮州人氏，姓张名羽，表字伯腾，父母蚤年亡化过了。自幼颇学诗书，争奈功名未遂。今日闲游海上，忽见一座古寺，门前立着个行者。兀那行者，此寺有名么？焉得无名？山无名，迷杀人；寺无名，俗杀人。此乃石佛寺也。你去报复长老，道有个闲游的秀才，特来相访。门外有一秀才，探望师父。道有请。敢问秀才何方人氏？小生潮州人氏，自幼父母双亡，功名未遂。偶然闲游海上，因见古刹清凉境界，望长老借一净室，与小生温习经史，不知长老意下如何？寺中房合尽有。行者，你收拾东南幽静之处，堪可与秀才观书也。小生无物相奉，有白银二两送长老，权为布施，望乞笑纳。既然秀才重意，老僧收了。行者，收拾房舍，安排斋食，请秀才稳便。老僧且回禅堂，作些功果去也。秀才，与你这一间幽静的房儿，随你自去打斛斗，学踢弄，舞地鬼，乔扮神，撒科打诨，乱作胡为，耍一会，笑一会，便是你那游玩快乐。我行者到禅堂服侍俺师父去也。行童终日打勤劳，扫地才完又要把水挑。就里贪顽只爱耍，寻个风流人共说风骚。僧家清雅，又无闲人聒噪，堪可攻书。天色晚了也，家童，将过那张琴来，抚一曲散心咱。点上灯，焚起香来者。流水高山调不徒，钟期一去赏音孤。今宵灯下弹三弄，可使游鱼出听无？妾身琼莲是也，乃东海龙神第三女。与梅香翠荷今晚闲游海上，去散心咱。姐姐，你看这大海澄澄，(...)
紫陌红尘拂面来，
接下去转入第四段，忽然讲到蜀地的军事形势。“一夫当关，万夫莫开”，易于固守，难于攻入。像这样的地方，如果没有亲信可靠的人去镇守，就非常危险了。这几句诗完全用晋代张载的《剑阁铭》中四句：“一人荷戟，万夫趑趄，形胜之地，匪亲弗居。”李白描写蜀道之难行，联系到蜀地形势所具有的政治意义，事实上已越出了乐府旧题“蜀道难”的范围。巴蜀物产富饶，对三秦的经济供应，甚为重要。所以王勃《送杜少府之任蜀川》诗第一句就说蜀地“城阙辅三秦”，也是指出了这一点。李白作乐府诗，虽然都用旧题，(...)
幽默风趣是《陌上桑》明显的风格特点。如写旁观者见到罗敷时不由自主地表现出来的种种神态，十分好笑，而又无不是乡民的真趣流露。又如罗敷讲自己的年龄，“二十尚不足，十五颇有余”，口齿伶俐，而又暗带调皮，“颇”字尤见口角语态之妙。最后一段罗敷盛夸夫婿，使眼前那位听着的太守感到通身不自在，羞愧难状。这一寓严肃的主题于诙谐的风格之中的优秀诗篇，体现(...)
诗人感慨石鼓文物的废弃，力谏当局保护石鼓而不得采纳，因而大发牢骚。开头 四句是总起，自谦没有李杜之才，不敢作歌。“周纲”十二句是追叙石鼓来历久远。 “公从”十句是叙石鼓文的文字和字体及其保留的价值。“陋儒”六句是叙怀疑《诗 经》不收石鼓文，乃是孔子的粗心。“忆昔”十八句，是叙发现石鼓的经过和建议留 置太学。“中朝”十句是叙当局不(...)
庆历四年的春天，滕子京被降职到巴陵郡做太守。到了第二年，政事顺利，百姓和乐，各种荒废的事业都兴办起来了。于是重新修建岳阳楼，扩大它原有的规模，把唐代名家和当代人的诗赋刻在它上面。嘱托我写一篇文章来记述这件事情。　　我观看那巴陵郡的美好景色，全在洞庭湖上。它连接着远处的山，吞吐长江的水流，浩浩荡荡，无边无际，一天里阴晴多变，气象千变万化。这就是岳阳楼的雄伟景象。前人的记述（已经）很详尽了。虽然如此，那么向北面通到巫峡，向南面直到潇水和湘水，降职的官吏和来往的诗人，大多在这里聚会，（他们)观赏自然景物而触发的感情大概会有所不同吧？　　像那阴雨连绵，接连几个月不放晴，寒风怒吼，浑浊的浪冲向天空；太阳和星星隐藏起光辉，山岳隐没了形体；商人和旅客（一译：行商和客商）不能通行，船桅倒下，船桨折断；傍晚天色昏暗，虎在长啸，猿在悲啼，（这时）登上这座楼啊，就会有一种离开国都、怀念家乡，担心人家说坏话、惧怕人家批评指责，满眼都是萧条的景象，感慨到了极点而悲伤的心情。　　到了春风和煦，阳光明媚的时候，湖面平静，没有惊涛骇浪，天色湖光相连，一片碧绿，广阔无际；沙洲上的鸥鸟，时而飞翔，时而停歇，美丽的鱼游来游去，岸上的香草和小洲上的兰花，草木茂盛，青翠欲滴。有时大片烟雾完全消散，皎洁的月光一泻千里，波动的光闪着金色，静静的月影像沉入水中的玉璧，渔夫的歌声在你唱我和地响起来，这种乐趣（真是）无穷无尽啊！（这时）登上这座楼，就会感到心胸开阔、心情愉快，光荣和屈辱一并忘了，端着酒杯，吹着微风，那真是快乐高兴极了。　　唉！我曾经探求古时品德高尚的人的思想感情 ，或许不(...)
关山蹇骥足，飞飙拂灵帐，我怀郁如楚，放歌依列嶂。
刘智远行到此间，无计奈何？几度晚行芳草径，也有夜宿杏花村。在家不道生身好，出外方知行路难。
于是有了这首诗的前四句。开头说，自己的住所虽然建造在人来人往的环境中，却听不到车马的喧闹。“车马喧”，意味着上层人士之间的交往，所谓“冠带自相索”。因为陶渊明喜欢诉穷而人们又常常忘记贵胄之家的“穷”与平民的“穷”全不是一回事，这两句诗的意味就被忽视了。实在，陶家是东晋开国元勋陶侃的后代，是浔阳最有势力的一族。所以，尽管陶渊明这一支已呈衰落，冷寂到门无车马终究是不寻常的。所以紧接着有一问：你如何能做到这样？而后有答，自然地归结到前四句的核心——“心远地自偏”。“远”是玄学中最常用的概念，指超脱于世俗利害的、淡然而全足的精神状态。此处的“心远”便是对那争名夺利的世界取隔离与冷漠的态度，自然也就疏远了奔逐于俗世的车马客，所居之处由此而变得僻静了。进一步说，“(...)"
中秋才过，

醉红妆（中吕调）拼音解读：

hǎi dōng yī piàn yūn hóng xiá ，sān dǎo qí kāi làn màn huā 。xiù chū zǐ zhī yán shòu suàn ，xiāo yáo zì zài lè xiān jiā 。pín dào nǎi dōng huá shàng xiān shì yě 。zì cóng wú shǐ yǐ lái ，yī xīn hǎo dào ，xiū liàn sān tián ，zhǒng chū huáng yá zhì bǎo ，qī fǎn jiǔ hái ，yǐ chéng dà luó shén xiān ，zhǎng pàn dōng huá miào yán zhī tiān 。wéi yīn yáo chí huì shàng ，jīn tóng yù nǚ yǒu sī fán zhī xīn ，fá wǎng xià fāng tóu tāi tuō huà 。jīn tóng zhě ，zài xià fāng cháo zhōu zhāng jiā ，tuō shēng nán zǐ shēn ，shēn tōng rú jiāo ，zuò yī xiù shì 。yù nǚ yú dōng hǎi lóng shén chù ，shēng wéi nǚ zǐ 。dài tā liǎng gè cháng le xiǔ zhài ，pín dào rán hòu diǎn huà tā ，hái guī zhèng dào 。jīn tóng yù nǚ yì tóu jī ，cái zǐ jiā rén shì hǎn xī 。zhí dài xiàng féng chóu xiǔ zhài ，hái guī zhèng dào fù yáo chí 。shì mén dà dào yào cān xiū ，kāi chǎn zōng yuán lǎo bǐ qiū 。mén wài bú zhī dōng hǎi jìn ，zhī yán xiān jìng běn qīng yōu 。pín sēng nǎi shí fó sì fǎ yún zhǎng lǎo shì yě 。cǐ sì gǔ shā jìn yú dōng hǎi àn biān ，cháng yǒu lóng wáng shuǐ zú ，bú shí lái cǐ yóu wán 。háng zhě ，chū mén qián qù kàn ，ruò yǒu kè lái shí ，bào fù wǒ jiā zhī dào 。lǐ huì dé 。xiǎo shēng cháo zhōu rén shì ，xìng zhāng míng yǔ ，biǎo zì bó téng ，fù mǔ zǎo nián wáng huà guò le 。zì yòu pō xué shī shū ，zhēng nài gōng míng wèi suí 。jīn rì xián yóu hǎi shàng ，hū jiàn yī zuò gǔ sì ，mén qián lì zhe gè háng zhě 。wū nà háng zhě ，cǐ sì yǒu míng me ？yān dé wú míng ？shān wú míng ，mí shā rén ；sì wú míng ，sú shā rén 。cǐ nǎi shí fó sì yě 。nǐ qù bào fù zhǎng lǎo ，dào yǒu gè xián yóu de xiù cái ，tè lái xiàng fǎng 。mén wài yǒu yī xiù cái ，tàn wàng shī fù 。dào yǒu qǐng 。gǎn wèn xiù cái hé fāng rén shì ？xiǎo shēng cháo zhōu rén shì ，zì yòu fù mǔ shuāng wáng ，gōng míng wèi suí 。ǒu rán xián yóu hǎi shàng ，yīn jiàn gǔ shā qīng liáng jìng jiè ，wàng zhǎng lǎo jiè yī jìng shì ，yǔ xiǎo shēng wēn xí jīng shǐ ，bú zhī zhǎng lǎo yì xià rú hé ？sì zhōng fáng hé jìn yǒu 。háng zhě ，nǐ shōu shí dōng nán yōu jìng zhī chù ，kān kě yǔ xiù cái guān shū yě 。xiǎo shēng wú wù xiàng fèng ，yǒu bái yín èr liǎng sòng zhǎng lǎo ，quán wéi bù shī ，wàng qǐ xiào nà 。jì rán xiù cái zhòng yì ，lǎo sēng shōu le 。háng zhě ，shōu shí fáng shě ，ān pái zhāi shí ，qǐng xiù cái wěn biàn 。lǎo sēng qiě huí chán táng ，zuò xiē gōng guǒ qù yě 。xiù cái ，yǔ nǐ zhè yī jiān yōu jìng de fáng ér ，suí nǐ zì qù dǎ hú dòu ，xué tī nòng ，wǔ dì guǐ ，qiáo bàn shén ，sā kē dǎ hùn ，luàn zuò hú wéi ，shuǎ yī huì ，xiào yī huì ，biàn shì nǐ nà yóu wán kuài lè 。wǒ háng zhě dào chán táng fú shì ǎn shī fù qù yě 。háng tóng zhōng rì dǎ qín láo ，sǎo dì cái wán yòu yào bǎ shuǐ tiāo 。jiù lǐ tān wán zhī ài shuǎ ，xún gè fēng liú rén gòng shuō fēng sāo 。sēng jiā qīng yǎ ，yòu wú xián rén guō zào ，kān kě gōng shū 。tiān sè wǎn le yě ，jiā tóng ，jiāng guò nà zhāng qín lái ，fǔ yī qǔ sàn xīn zán 。diǎn shàng dēng ，fén qǐ xiāng lái zhě 。liú shuǐ gāo shān diào bú tú ，zhōng qī yī qù shǎng yīn gū 。jīn xiāo dēng xià dàn sān nòng ，kě shǐ yóu yú chū tīng wú ？qiè shēn qióng lián shì yě ，nǎi dōng hǎi lóng shén dì sān nǚ 。yǔ méi xiāng cuì hé jīn wǎn xián yóu hǎi shàng ，qù sàn xīn zán 。jiě jiě ，nǐ kàn zhè dà hǎi chéng chéng ，(...)
zǐ mò hóng chén fú miàn lái ，
jiē xià qù zhuǎn rù dì sì duàn ，hū rán jiǎng dào shǔ dì de jun1 shì xíng shì 。“yī fū dāng guān ，wàn fū mò kāi ”，yì yú gù shǒu ，nán yú gōng rù 。xiàng zhè yàng de dì fāng ，rú guǒ méi yǒu qīn xìn kě kào de rén qù zhèn shǒu ，jiù fēi cháng wēi xiǎn le 。zhè jǐ jù shī wán quán yòng jìn dài zhāng zǎi de 《jiàn gé míng 》zhōng sì jù ：“yī rén hé jǐ ，wàn fū zī jū ，xíng shèng zhī dì ，fěi qīn fú jū 。”lǐ bái miáo xiě shǔ dào zhī nán háng ，lián xì dào shǔ dì xíng shì suǒ jù yǒu de zhèng zhì yì yì ，shì shí shàng yǐ yuè chū le lè fǔ jiù tí “shǔ dào nán ”de fàn wéi 。bā shǔ wù chǎn fù ráo ，duì sān qín de jīng jì gòng yīng ，shèn wéi zhòng yào 。suǒ yǐ wáng bó 《sòng dù shǎo fǔ zhī rèn shǔ chuān 》shī dì yī jù jiù shuō shǔ dì “chéng què fǔ sān qín ”，yě shì zhǐ chū le zhè yī diǎn 。lǐ bái zuò lè fǔ shī ，suī rán dōu yòng jiù tí ，(...)
yōu mò fēng qù shì 《mò shàng sāng 》míng xiǎn de fēng gé tè diǎn 。rú xiě páng guān zhě jiàn dào luó fū shí bú yóu zì zhǔ dì biǎo xiàn chū lái de zhǒng zhǒng shén tài ，shí fèn hǎo xiào ，ér yòu wú bú shì xiāng mín de zhēn qù liú lù 。yòu rú luó fū jiǎng zì jǐ de nián líng ，“èr shí shàng bú zú ，shí wǔ pō yǒu yú ”，kǒu chǐ líng lì ，ér yòu àn dài diào pí ，“pō ”zì yóu jiàn kǒu jiǎo yǔ tài zhī miào 。zuì hòu yī duàn luó fū shèng kuā fū xù ，shǐ yǎn qián nà wèi tīng zhe de tài shǒu gǎn dào tōng shēn bú zì zài ，xiū kuì nán zhuàng 。zhè yī yù yán sù de zhǔ tí yú huī xié de fēng gé zhī zhōng de yōu xiù shī piān ，tǐ xiàn (...)
shī rén gǎn kǎi shí gǔ wén wù de fèi qì ，lì jiàn dāng jú bǎo hù shí gǔ ér bú dé cǎi nà ，yīn ér dà fā láo sāo 。kāi tóu sì jù shì zǒng qǐ ，zì qiān méi yǒu lǐ dù zhī cái ，bú gǎn zuò gē 。“zhōu gāng ”shí èr jù shì zhuī xù shí gǔ lái lì jiǔ yuǎn 。 “gōng cóng ”shí jù shì xù shí gǔ wén de wén zì hé zì tǐ jí qí bǎo liú de jià zhí 。“lòu rú ”liù jù shì xù huái yí 《shī jīng 》bú shōu shí gǔ wén ，nǎi shì kǒng zǐ de cū xīn 。“yì xī ”shí bā jù ，shì xù fā xiàn shí gǔ de jīng guò hé jiàn yì liú zhì tài xué 。“zhōng cháo ”shí jù shì xù dāng jú bú (...)
qìng lì sì nián de chūn tiān ，téng zǐ jīng bèi jiàng zhí dào bā líng jun4 zuò tài shǒu 。dào le dì èr nián ，zhèng shì shùn lì ，bǎi xìng hé lè ，gè zhǒng huāng fèi de shì yè dōu xìng bàn qǐ lái le 。yú shì zhòng xīn xiū jiàn yuè yáng lóu ，kuò dà tā yuán yǒu de guī mó ，bǎ táng dài míng jiā hé dāng dài rén de shī fù kè zài tā shàng miàn 。zhǔ tuō wǒ xiě yī piān wén zhāng lái jì shù zhè jiàn shì qíng 。　　wǒ guān kàn nà bā líng jun4 de měi hǎo jǐng sè ，quán zài dòng tíng hú shàng 。tā lián jiē zhe yuǎn chù de shān ，tūn tǔ zhǎng jiāng de shuǐ liú ，hào hào dàng dàng ，wú biān wú jì ，yī tiān lǐ yīn qíng duō biàn ，qì xiàng qiān biàn wàn huà 。zhè jiù shì yuè yáng lóu de xióng wěi jǐng xiàng 。qián rén de jì shù （yǐ jīng ）hěn xiáng jìn le 。suī rán rú cǐ ，nà me xiàng běi miàn tōng dào wū xiá ，xiàng nán miàn zhí dào xiāo shuǐ hé xiāng shuǐ ，jiàng zhí de guān lì hé lái wǎng de shī rén ，dà duō zài zhè lǐ jù huì ，（tā men )guān shǎng zì rán jǐng wù ér chù fā de gǎn qíng dà gài huì yǒu suǒ bú tóng ba ？　　xiàng nà yīn yǔ lián mián ，jiē lián jǐ gè yuè bú fàng qíng ，hán fēng nù hǒu ，hún zhuó de làng chōng xiàng tiān kōng ；tài yáng hé xīng xīng yǐn cáng qǐ guāng huī ，shān yuè yǐn méi le xíng tǐ ；shāng rén hé lǚ kè （yī yì ：háng shāng hé kè shāng ）bú néng tōng háng ，chuán wéi dǎo xià ，chuán jiǎng shé duàn ；bàng wǎn tiān sè hūn àn ，hǔ zài zhǎng xiào ，yuán zài bēi tí ，（zhè shí ）dēng shàng zhè zuò lóu ā ，jiù huì yǒu yī zhǒng lí kāi guó dōu 、huái niàn jiā xiāng ，dān xīn rén jiā shuō huài huà 、jù pà rén jiā pī píng zhǐ zé ，mǎn yǎn dōu shì xiāo tiáo de jǐng xiàng ，gǎn kǎi dào le jí diǎn ér bēi shāng de xīn qíng 。　　dào le chūn fēng hé xù ，yáng guāng míng mèi de shí hòu ，hú miàn píng jìng ，méi yǒu jīng tāo hài làng ，tiān sè hú guāng xiàng lián ，yī piàn bì lǜ ，guǎng kuò wú jì ；shā zhōu shàng de ōu niǎo ，shí ér fēi xiáng ，shí ér tíng xiē ，měi lì de yú yóu lái yóu qù ，àn shàng de xiāng cǎo hé xiǎo zhōu shàng de lán huā ，cǎo mù mào shèng ，qīng cuì yù dī 。yǒu shí dà piàn yān wù wán quán xiāo sàn ，jiǎo jié de yuè guāng yī xiè qiān lǐ ，bō dòng de guāng shǎn zhe jīn sè ，jìng jìng de yuè yǐng xiàng chén rù shuǐ zhōng de yù bì ，yú fū de gē shēng zài nǐ chàng wǒ hé dì xiǎng qǐ lái ，zhè zhǒng lè qù （zhēn shì ）wú qióng wú jìn ā ！（zhè shí ）dēng shàng zhè zuò lóu ，jiù huì gǎn dào xīn xiōng kāi kuò 、xīn qíng yú kuài ，guāng róng hé qū rǔ yī bìng wàng le ，duān zhe jiǔ bēi ，chuī zhe wēi fēng ，nà zhēn shì kuài lè gāo xìng jí le 。　　āi ！wǒ céng jīng tàn qiú gǔ shí pǐn dé gāo shàng de rén de sī xiǎng gǎn qíng ，huò xǔ bú (...)
guān shān jiǎn jì zú ，fēi biāo fú líng zhàng ，wǒ huái yù rú chǔ ，fàng gē yī liè zhàng 。
liú zhì yuǎn háng dào cǐ jiān ，wú jì nài hé ？jǐ dù wǎn háng fāng cǎo jìng ，yě yǒu yè xiǔ xìng huā cūn 。zài jiā bú dào shēng shēn hǎo ，chū wài fāng zhī háng lù nán 。
yú shì yǒu le zhè shǒu shī de qián sì jù 。kāi tóu shuō ，zì jǐ de zhù suǒ suī rán jiàn zào zài rén lái rén wǎng de huán jìng zhōng ，què tīng bú dào chē mǎ de xuān nào 。“chē mǎ xuān ”，yì wèi zhe shàng céng rén shì zhī jiān de jiāo wǎng ，suǒ wèi “guàn dài zì xiàng suǒ ”。yīn wéi táo yuān míng xǐ huān sù qióng ér rén men yòu cháng cháng wàng jì guì zhòu zhī jiā de “qióng ”yǔ píng mín de “qióng ”quán bú shì yī huí shì ，zhè liǎng jù shī de yì wèi jiù bèi hū shì le 。shí zài ，táo jiā shì dōng jìn kāi guó yuán xūn táo kǎn de hòu dài ，shì xún yáng zuì yǒu shì lì de yī zú 。suǒ yǐ ，jìn guǎn táo yuān míng zhè yī zhī yǐ chéng shuāi luò ，lěng jì dào mén wú chē mǎ zhōng jiū shì bú xún cháng de 。suǒ yǐ jǐn jiē zhe yǒu yī wèn ：nǐ rú hé néng zuò dào zhè yàng ？ér hòu yǒu dá ，zì rán dì guī jié dào qián sì jù de hé xīn ——“xīn yuǎn dì zì piān ”。“yuǎn ”shì xuán xué zhōng zuì cháng yòng de gài niàn ，zhǐ chāo tuō yú shì sú lì hài de 、dàn rán ér quán zú de jīng shén zhuàng tài 。cǐ chù de “xīn yuǎn ”biàn shì duì nà zhēng míng duó lì de shì jiè qǔ gé lí yǔ lěng mò de tài dù ，zì rán yě jiù shū yuǎn le bēn zhú yú sú shì de chē mǎ kè ，suǒ jū zhī chù yóu cǐ ér biàn dé pì jìng le 。jìn yī bù shuō ，“(...)"
zhōng qiū cái guò ，

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

中秋才过，
除了感情的表达值得读者注意以外，诗人在用笔上也有轻而淡的一面。全诗读起来只有开头两句“山暝听猿愁，沧江急夜流”中的“愁”、“急”二字给人以经营锤炼的感觉，其余即不见有这样的痕迹。特别是后半抒情，更像是脱口而出，跟朋友谈心。但即使是开头的经营，也不是追求强刺激，而是为了让后面发展得更自然一些，减少文字上的用力。因为这首诗，根据诗题“宿桐庐江寄广陵(...)

相关赏析

写作特点　　1.结构得当，语言精练。　　写景与记(...)
胸中志气凌霄汉，腹内诗书贯斗牛。老夫范仲淹是也。今为唐学士举荐延寿马，与耶律万户交战去了，有飞报前来，被延寿马大破虏寇，得胜回京，奉圣人的命，今日是五月端午蕤宾节令，御园中一来犒劳三军，二来设一太平筵会，众官庆贺蕤宾节令，都要打球射柳。安排筵会已完备了，祗从人门首觑者，众官人每来时，报复我知道。理会的。万卷诗书遵孔孟，一襟清气溢乾坤。小官吕夷简是也。因为延寿马破了耶律万户，得胜回京，奉圣人的命，时遇五月蕤宾节令，都要打球射柳。宴赏太平之世。可早来到也。令人报复去，道俺众官来了也。理会的。报的大人得知，有众宰相每来了也。道有请。理会的。有请。呀、呀、呀！大人，俺众官人每来了也。众大人每来了也。老夫奉圣人的命，因为延寿马破了耶律万户，今设一太平宴，等延寿马与葛监军来，论功行赏。令人门首觑者，若来时，报复我知道。理会的。我做将军实是能，累经恶战建奇功。但若厮杀腰便转，听的相持肚里疼。某葛监军是也。因为耶律万户作乩，奉圣人的命，差某同延寿马破耶律万户去。南无阿弥陀佛天尊，不瞒天地说，论我的那武艺，那里近的耶律万户？我和他交战不过十合，被他杀的我碎屁儿直流，我便走了。后有延寿马与他交战，被延寿马一锁喉箭。射死了耶律万户。我如今到元帅府，则说是我射死了耶律万户来。横竖我的面皮比他大些，这功劳都是我的。可早来到也。令人报复去，道有葛监军得胜回还也。理会的。报的大人得知，有葛监军得胜回还也。着他过来。理会的。着过去。众老大儿每，某已来了也。有酒拿来我先打三钟，然后猜枚行令耍子。葛监军你来(...)
中秋才过，
“故人老大，好襟怀、消减全无。”则是词人怀着激愤和沉痛对南宋王朝不发不快的直接评论。南渡之初，朝野不乏恢复中原的壮志，“好襟怀”，当指此。但赵宋最高统治者，心怀鬼胎，苟且偷安，醉生梦死。诚如文及翁写的，“一勺西湖水，渡江来，百年歌舞，百年酣醉。”（《贺新郎·游西湖有感》）同时又压制、打击、排挤主战力量，使英雄塞路，报国无门，壮志消磨以尽，造成世风日颓，如江河日下，半壁山河，难以收拾的局面。这是多么令人扼腕的下场！大概这也就是词人不愿意重来京城、重游西湖的真正原因。至此，词人以“慢赢得，秋风两耳，冷泉亭下骑驴”这样深沉的感慨收束了全词。“两耳秋风”，即满耳的秋声。秋声者，世纪末的衰颓没落之音也。词人再描绘出一个鲜明的形象：一个着破荷衣的宗室子弟，骑着一头毛驴，踽踽独行在冷泉亭下。这等凄楚的情景，正是王室式微的绝好象征。但这沉痛的心意由“慢赢得”三字引出，沉痛之情偏以淡语、谐语、反语道之，更有一种悲从中来的异样的兴发感动力量。

作者介绍

石逢龙 翁逢龙，字石龟，四明（今浙江宁波）人。理宗嘉熙元年（一二三七）通判平江府，知建昌府（明正德《建昌府志》卷二）。事见《吴都文粹》续集卷八。今录十三首。